در قفس بين من و بين كبوتر فرق نيست

 

                        شعله چون سر مي­كشد يا خشك با تر فرق نيست

بين يك مرد زبون ياوه گوي جان پرست

                         وقت صلح و دوستي با صد دلاور فرق نيست

بي­وفا و باوفا را گر به خواب افتد هوس

                        تا هوس طغيان كند يك بار ديگر فرق نيست

كام جو شور و هوس دارد كه كام تشنه را

                        بين آب جاري و آب سماور فرق نيست

رفته آزادي زكف، از وضع زندانم چه غم

                        جنس قير از آهن و پولاد يا زر فرق نيست

گفته باشم دل به درمان طبيبان دل مبند

                       زخم بر دل را مگو با رخم بر سر فرق نيست

                       

آب و آتش، خار و گل، شهد روان و شوكران

                        بي­وفا يار مرا با يار ديگر فرق نيست؟




تاریخ: 22 / 2 / 1389برچسب:,
ارسال توسط امین

اینجا - گاهی - عده ای

 

از هزارهُ گورها بر می خیزد                 

تاما بازماندگان بی دلیل را بگویند

بو،بوی دروغ ،بوی بد دروغ

دنیارا گرفته است !!

شما حواستان باشد - به سایه برگردید - سکوت کنید

در حیرتم

که چرا ؟

خداوند از آفرینش پروانه وشبنم پشیمان است

اما از عقوبت آدمی هرگز!!!!!!      

                                                           

                                                       سید علی صالحی




تاریخ: 22 / 2 / 1389برچسب:,
ارسال توسط امین

درپشت چهار چرخه  فرسوده ای٬ کسی

 

خطی نوشته بود :

(( من گشتم ٬ نبود ٬ تودیگر نگرد . نیست))                                

این ایه ملال

در من هزار مرتبه تکرار گشت وگشت ٬

چشمم برای این همه سرگشتگی گریست.

چون دوست در برابر خود مینشاندمش

در عرصه بگوی ومگوی میکشاندمش:

- در جستجوی آب حیاتی؟

                              در بیکران این ظلمات آیا؟

در آرزوی رحم؟ عدالت؟

دنبال عشق؟ دوست؟

ما نیزگشتیم

و آن شیخ با چراغی هی گشت))...

آیا تو نیز چون او٬ انسانت آرزوست؟ 

  ّ گرخسته ای بمان و اگر خواستی بدان

ما را تمام لذت هستی به جستجوست .

پویندگی٬ تمامی معنای زندگیست.

هرگز(( نگرد نیست )) سزاوار مرد نیست ..!




تاریخ: 22 / 2 / 1389برچسب:,
ارسال توسط امین

کبر کم کن

کرم خاکی

کبر کم کن

چشم دیدن آفتابت نیست؟

                             میدانم

وگرنه

        کیسه ات از چرک وخونابه آکنده نبود.

دریغ از هیچ

هیچ خاکی پاکیزه

کرم خاکی

توهیچ هم نیستی

از گنداب وتاریکی می گذری

اما سیده ومقورم که:

                         این منم!

ولولیدن ناموزونت را

هنری تازه می پنداری

حیف از کف کفش کهنهّ رهگذری

که بی اعتنا

دملی را که تویی

                  میترکاند 

                             کبر کم کن

                           کرم خاکی




تاریخ: 22 / 2 / 1389برچسب:,
ارسال توسط امین

صفحه قبل 1 2 3 صفحه بعد